Open Brief Aan Boudewijn Buch

____________________________________________________________

Van: DirkJan Vos (foxof@dds.nl)
Aan: Boudewijn Buch
Datum: 10 juni 1995

____________________________________________________________

Beste Boudewijn,(*)

Ik was graag bij een van de twee Rolling Stones-concerten geweest in Paradiso, maar daar kon ik helaas geen armbandje voor bemachtigen. Ik heb het wel geprobeerd, maar tevergeefs. De optredens zijn natuurlijk nu al legendarisch, misschien wel legendarischer dan het 'rioteuze' concert, dat de Stones op 8 augustus 1964, in het Kurhaus in Scheveningen gaven. Ook daar was ik niet bij. Maar ja, toen was ik ook nog wel heel jong.

Zo'n vier jaar geleden heb ik research gedaan voor een tv-documentaire over de opkomst van de Haagse beat-en tienercultuur. Hoewel er uiteindelijk een goede sypnopsis, met als titel Den Haag Beatstad nummer 1! op tafel lag, was geen enkele omroep geinteresseerd om dit onderwerp op te pikken. Jammer maar helaas. Toen dit project zo'n twee jaar geleden definitief in de archiefla werd opgeborgen, realiseerde ik mij op dat moment dat het op 8 augustus 1994 aanstaande, precies dertig jaar geleden zou zijn geweest dat de Rolling Stones hun geruchtmakende Kurhaus optreden hadden gedaan. Het optreden van de Stones was weliswaar van invloed geweest op de explosie van de Haagse beatmakers in de jaren 60, maar zou ik daar dertig jaar na dato nog iets mee kunnen doen? En bovenal, had ik nog iets toe te voegen aan jouw Vara tv-documentaire, waarin je op persoonlijke wijze, als ooggetuige het Kurhaus-concert uitgebreid voor het voetlicht had gebracht? Ja, daar had ik zeker iets aan toe te voegen.

Maar laat ik eerst memoreren wat jij in jouw programma over het concert hebt gezegd. Je beweerde dat de Stones slechts een nummer hadden gespeeld en dat het concert binnen een paar minuten was afgelopen. Je wist ook te vertellen wel nummer ze hadden gespeeld, namelijk O Carol. Vervolgens tracteerde je de kijker op het beroemde stuk film van het optreden, en dat voorzien was van een ogenschijnlijk echte live-soundtrack met publieksrumoer en Carol. Ogenschijnlijk. Zo worden mythes geboren en in stand gehouden, want de feiten rondom het concert waren anders:

Punt 1: De Rolling Stones hebben niet een paar minuten gespeeld, maar een kwartier.

Punt 2: Het optreden bestond niet uit een nummer, maar uit vier complete nummers, te weten Not Fade Away, Walking The Dog, Hi-Heel Sneakers en Walking the Dog.

Punt 3: Het nummer Carol hebben ze nooit gespeeld.

Deze drie feitelijkheden stonden de maandag na het concert in alle kranten. Hoe kom jij dan bij dat Carol verhaal? Of beter gezegd hoe is dat Carol nummer bij dat authentieke filmpje gekomen? Waarschijnlijk is het volgende gebeurd.

De bewuste filmploeg was gearrangeerd door Zwolsman, toemalig eigenaar van het Kurhaus en mede-oprichter van het toen juist gestarte TV-Noordzee, alias het Rem-Eiland. Het filmmateriaal was dan ook bedoeld om op het Rem-eiland te worden uitgezonden. Dat is wel gebeurd, maar pas veel later. Een fragment van hun opnamen is daags na het concert uitgezonden door het NTS-journaal. Pas in september 64 is een 8 minuten durende, gemonteerde film op het REM-eiland uitgezonden. Hierbij was het nummer Carol gevoegd en is precies hetzelfde filmpje dat jij integraal hebt herhaald in jouw programma. Maar waarom dat nepgeluid? Waarschijnlijk zijn ze niet in staat geweest om het geluid continu op te nemen, of waren hun geluidopnamen geheel waardeloos(**). Ze hadden klaarblijkelijk wel een stukje geluid van het publiek op de band staan, maar wie goed luistert, hoort dat na iedere dertig seconden, het achtergrondgeluid zich herhaalt. Onder deze gemanipuleerde geluiden werd vervolgens een platenversie van Carol gemixt. Via een subtiele montage leek het net echt. Toen wisten ze al hoe je het publiek moest bedotten en zo komen de misverstanden de wereld in, en zo heb jij ze in stand gehouden.

Naast de krantenverslagen bestaat er nog een tweede bron die jij niet hebt gebruikt om de historie recht te doen. Willem van Kooten, alias Joost den Draaier, was ook bij het optreden aanwezig en had een bandrecordertje bij zich. Vanaf het podium heeft hij het gehele concert opgenomen. Deze bijzonder aardige opnamen (van een kwartier en met quotes van Mick Jagger en Paul Acket tijdens het optreden!) zijn ooit in een hele slechte geluiskwaliteit, op de bootleg Going Back To The Hague verschenen. Hierop had je kunnen horen wat ze dan wel hadden gespeeld.

En nu kom ik tot de kern van de zaak. Hoe kon jij, Boudewijn Buch; de bibliothecaris van de kleine feiten, de thesaurier van exacte plaatsen, van namen, rugnummers en data, hoe kon jij, die er toen bij was geweest, hoe kon jij je zo laten misleiden, je zo vergissen. Heeft je geheugen je in de steek gelaten, of ben je er niet bij geweest?
In jouw tv-programma wijs je op een gegeven ogenblik heel pontificaal naar een plek in het Kurhaus, en waar je bij hoog en bij laag bezweert dat je precies daar hebt gestaan. De plaats die je aanwees echter was in een ruimte waar de Stones absoluut niet hebben opgetreden. Jouw suggestieve bewijsvoering was dramatisch wel sterk in je programma, en deze fout doet niet echt ter zake wanneer je er wel geweest zou zijn, maar tegen het licht van de andere door jouw gepresenteerde onjuistheden, maakt je er niet geloofwaardiger op. Integendeel. Want wanneer je er niet zou zijn geweest, dan is het makkelijk bluffen met zo'n keiharde, preciese leugen, die daardoor het aanzien krijgt van een ijzersterke waarheid. En probeer mij maar uit te leggen dat je (zogenaamd) uitgerekend wel wist waar je had gestaan, maar klaarblijkelijk niet meer wist wat er op podium werd gespeeld!

Waarom kom ik hier nu mee? Wie kan het wat schelen? Ik heb vorig jaar op 8 augustus het Kurhaus optreden uitgebreid gemomereerd op een feestelijke avond in het Haags Filmhuis. Ik kreeg -publicitair gezien- de wind mee doordat enkele weken daarvoor onverwachts bekend was geworden dat de Stones begin augustus met hun Voodoo Lounge Tour zouden beginnen. Alle agenda-journalisten (dus alle media) stonden gelijk bij mij op de stoep, en ik heb ze op hun wenken bedient. De kwestie Boudewijn Buch heb ik ook aan diverse journalisten uitgelegd met de vraag of zij jou met mijn verhaal wilden confronteren. Ze zijn hier niet op in gegaan, of het is hen toen niet gelukt jou te bereiken. Maar ik zat daar niet mee, en ik richtte mij vooral op 8 augustus zelf, op de avond waar ik in het Haags Filmhuis een eigen videoreportage op grootbeeld vertoonde met wel de juiste feiten, met een nieuwe, kwalitatief uitstekende kopie van de geluidsband van Willem van Kooten, met de beelden van Rem-Eiland en nota bene met twee door mij opgespoorde, en nog nooit eerder vertoonde filmbeelden van twee andere filmers!(***) De echte Stones fans waren onder de indruk.

Na 8 augustus was ik je helemaal vergeten, ware het niet dat ik je half augustus 1994, in het radioprogramma Met het Oog Op Morgen hoorde. Je was als 'expert' uitgenodigd om te vertellen over de betekenis van het Woodstock festival (waar je in ieder geval niet bij was :)) dat ook weer uitgebreid werd herdacht wegens het 25 jarig jubileum. Ik vond jouw opmerkingen daarover zeer reeel. Wat mij wel stak was jouw terzijde over het 'Kurhaus-gebeuren' dat begin augustus (door mij) van stal was gehaald. Voor de radio beweerde je dat 'het allemaal onzin was' en dat jij 'dat allemaal al had gedaan'.

Ik hoop dat ik je duidelijk heb gemaakt dat je dat beslist niet hebt gedaan, en dat ik wel degelijk iets toe had te voegen aan de "Kurhaus-mythe". Maar wat kon ik doen met mijn ongenoegen. Een ingezonden brief sturen naar de Volkskrant die wordt afgewezen? Daar zat en zit ik niet op te wachten. Ik liet de zaak maar varen door, laat ik maar zeggen, gebrek aan adequate toegang tot de media.
Maar sedert enkele weken heb ik toegang tot Internet en dit betekent dat ik behalve veel informatie kan ontvangen, ook zelf informatie kan uitzenden. Deze kwestie -deze open brief- leek mij dan ook een uitstekend aanknopingspunt om vorm en inhoud te geven aan mijn eigen Netkanaal (FoxoF's KultZoo). Zo probeer ik alsnog mijn gram te halen en ik hoop hiermee tevens de eerste (in Nederland?) te zijn die zo'n 'open brief' op het net heeft gezet. Bovendien realiseerde ik mij dat ik het -in verband met de Stones-tour door Nederland- nu of nooit moest doen. Ik zal aan deze brief via het net zelf enige ruchtbaarheid geven, en ik ben benieuwd naar de reacties die ik hierop krijg. Het meest geinteresseerd ben ik natuurlijk naar jouw reactie. Het aardige overigens is, dat waar jij je ook ter wereld bevindt, en je beschikt over een telefoon, computer en modem, je deze brief overal kan lezen, en beantwoorden.

Ik wil je dan ook hierbij uitnodigen om publiekelijk te reageren op mijn vragen en twijfel of je toentertijd bij het Kurhaus-concert bent geweest. Ik kan mij voorstellen dat je geheugen je parten heeft gespeeld, maar dan verneem ik dat ook graag.

Je kan een antwoord sturen naar onderstaand e-mail adres.

Met vriendelijke groeten,

DirkJan Vos

foxof@dds.nl

---

Noten:

(*)
Het is niet mijn gewoonte om mensen die ik niet ken te tutoyeren. Volgens de ongeschreven regels van het netverkeer (nettiquette) is het echter ongebruikelijk om te vousvoyeren.

(**)
Een ander probleem met het geluid kan zijn geweest dat Jagger gedurende het optreden niet heeft kunnen zingen. Al tijdens de eerste maten van het concert wist het publiek, het microfoonsnoer van Mick Jagger kapot te trekken. Jagger heeft in arren moede nog even de samba-ballen beroerd, aleer hij na een paar minuten definitief het podium verliet. De overige bandleden speelden instrumentaal verder.

(***)
Ik had ooit het gerucht gehoord dat er meerdere filmploegen bij het concert aanwezig waren geweest. Maar ja, zoveel geruchten, zoveel onwaarheden. Ik ben toch gaan speuren. Tot mijn verwondering stuitte ik onverwachts op een 8-mm filmpje bij een particulier. Deze man was bij het concert geweest en had gefilmd! Het was weliswaar niet zo'n lang filmpje, maar hij had ook opnamen gemaakt van het voorprogramma, o.a. van de Ricochettes met Robbie van Leeuwen. Hij had het filmpje in een schoenendoos liggen en had het er in geen 25 jaar uitgehaald. Zo gaat dat soms. Verder was het curieus dat op het 8-mm filmpje in een flits een filmploeg op het podium was te zien. Wie het REM-filmpje bekijkt ziet dat deze ploeg in haar geheel niet op het podium is geweest, maar vanaf het balcon heeft gedraaid: er was dus inderdaad een tweede filmploeg! En wie het toeval opzoekt, die krijgt het toeval ook in zijn schoot geworpen. Maanden daarna vond ik de opnamen van de tweede filmploeg. Deze waren gemaakt door de inmiddels overleden filmer Jaques de Gier, in opdracht van het Engelse Reuter. Het fragment is pas enkele jaren geleden in hun archief ontsloten, en toen ik het fragment in Londen aanvraagde, bleek ik de eerste te zijn die ooit naar het filmpje had gevraagd. Het mooiste fragment uit deze film zijn de beelden van een ambulance die voor het Kurhaus de nacht in rijdt. In mijn videoreportage heb ik dit fragmentje helemaal op het einde geplaatst. Daaronder heb ik het laatste stukje van de geluidsband van Willem van Kooten gezet, die pal na het optreden een reactie aan Paul Acket vroeg. Paul Acket sprak radeloos, 'Van mijn leven niet meer'. Willem van Kooten reageerde hier tenslotte op met, 'Dit waren de historische woorden van Paul Acket'.

Pagina The Rolling Stones - Kurhaus 1964 - dejongenskamer.nl

__

In november 2016 publiceerde Eva Rovers de biografie Boud over Boudewijn Buch. De mogelijke informatie daarin over Stones/Kurhaus en Buch kan goed op deze pagina zijn gebaseerd, ik heb haar er eerder over aangeschreven, zonder een reactie te ontvangen. In een interview met de Volkskrant in november heeft ze in ieder geval gezegd dat Boudewijn er hoogstwaarschijnlijk niet bij is geweest. Ook heb ik de eerdere biograaf Rudie Kagie op deze pagina geattendeerd, die al jaren online staat.

__

Curieus detail: De originele banden van het tv-programma met het interview met Mick Jagger zijn verdwenen. Ze zijn niet bij Beeld en Geluid en niet bij de producent. Door mijn inspanning heeft een Stonesfan een paar jaar geleden zijn video-kopie in twee delen op YouTube gezet.