---------------------------------------------------------------------
From: foxof@dds.nl                                                             
Date: Friday March 08, 1996 [ 22:21:34 ]
Newsgroups: nl.misc
Subject: Prijsvraag zonder Vraagprijs
---------------------------------------------------------------------


     Er was eens een ontzettend gezellig dorpscafe. Het heette de
Jolige Jozef. Het had deze naam ooit eens gekregen -lang geleden- omdat
een trouwe bezoeker, Jozef genaamd, altijd zo jolig was dat de uitbater
besloot om vlak voor zijn dood de naam van het cafe -dat eerst 'De
Mistige Misthoorn' heette, en waar die naam vandaan komt is weer een
heel ander verhaal- om te dopen in De Jolige Jozef. Maar dat was lang
geleden en nu wist eigenlijk niemand meer wie Jozef was en waar die
naam vandaan kwam. Zo gaat dat met oude geschiedenissen.

     Het cafe werd nu bezocht door allervriendelijkste jongens en
meisjes. Echt jolig waren ze niet, maar wel lief, onbaatzuchtig en
zelfs een beetje knuffelig. Ze kwamen iedere avond bij elkaar en bleven
tot diep in de nacht op gedempte toon met elkaar praten. En ze
praatten over van alles; over al het mooie van het leven, over de natuur, de
liefde en af en toe streken ze elkaar liefdevol door de haren. Er
konden natuurlijk niet veel mensen in het cafe, maar dat gaf niet want
ze woonden in een klein dorp en de meeste mensen gingen voor echte
joligheid liever een eindje verderop naar de Frolijke Franz. Waar die
naam vandaan kwam wist niemand meer. De Jolige Jozef was gewoon hun
cafe, zalk maar zeggen.

     Deze lieve jongelui bemoeiden zich liever ook niet teveel met het
dorpsleven en het allerliefst waren ze alleen met elkaar en luisterden
ze naar elkaars verhalen, dronken ze zoete wijn en af en toe gingen ze 
wel eens 's nachts, spontaan caramel maken in het kleine, warme keukentje.

     Wat deze jeugdige, onschuldige dorpelingen echter niet wisten was
dat de uitbater van de Jolige Jozef helemaal geen jolig type was. Hij
deed zich wel jolig voor -zolang er voor het caramel trekken maar
betaald werd- maar eigenlijk vond hij dat ie te weinig verdiende aan
dat in zijn ogen wereldvreemde clubje jongelui. Op een avond stond de
man -hij heette Karel- achter de toog aan zijn sigaar te trekken en
stond taxerend -zijn ogen wat toegeknepen- te kijken hoe de jongeren,
onder begeleiding van een gek snaarinstrument, mysterieuze liederen
begonnen te zingen en in extase raakten. Karels sigaar viel uit zijn
mond toen hij vervolgens allemaal zeer vreemde dingen voor zijn ogen
zag gebeuren, maar hij zag er vooral geld in. Deze jongeren met hun
bijzondere ideeen, met hun onschuldige omgang en o zo pure extatische
uitingen, die moesten aan de wereld worden getoond.

     Karel maakte een plan. Hij belde naar de grootste commerciele
televisiezender van het land en vertelde aan de hoogste baas dat hij
'live' vanuit zijn cafe hele bijzondere dingen kon laten zien en horen. 
Toen Karel vertelde wat er allemaal te zien zou zijn waren de contracten
snel getekend. Er zouden permanent vijf camera's in het cafe worden
opgesteld en via een straalverbinding zou er iedere avond en nacht,
live naar De Jolige Jozef worden overgeschakeld, zodat alle burgers ook
konden meegenieten met alle vrolijkheid en knuffeligheid die zich daar
manifesteerde. Er was alleen een probleem. Het Tv-station moest wel
toestemming hebben van de jongeren. Karel wimpelde dat weg door te
zeggen dat de jongelui nooit televisie keken en dat hij zeker wist dat
ze hun bijzondere levensgevoel van de daken zouden willen schreeuwen. 
Het leek Karel het beste om de camera's gewoon in het geheim neer te
zetten en niks tegen ze te zeggen. De hoogste baas van het Tv-station
vond dat geen goed idee en vreesde allerlei mogelijke juridische
procedures, en hij had net een nieuwe broek gekocht. Maar toen kreeg
Karel een slimme ingeving. Hij nam ieder meisje en jongen apart in zijn
keukentje en legde ze een contract voor. Hij zei geheimzinnig dat
alleen hij of zij f. 500.- gulden kreeg wanneer degene toestemming gaf om
dagelijks, 'live' op televisie te verschijnen. Het sprak vanzelf dat
niemand anders dat te weten mocht komen en dat de camera's verstopt
zouden worden opgesteld. Karel speelde vooral in op de latente
ijdelheid die hij al eerder bij de jongeren had opgemerkt. Dus tekende
iedereen de papieren, allen in de waan dat iedereen dacht dat ie de enige 
was die wist wat er ging gebeuren. De Televisiebaas ging accoord en nog
diezelfde week kon het hele land kennismaken met de mensen van De
Jolige Jozef. En iedereen maakte zich zenuwachtig op voor de eerste
uitzending om -aangewakkerd door een manifester wordend narcisme-
vooral zo goed mogelijk voor de dag te komen. En de een deed dus nog
gekker dan de ander; ze knuffelden dat het een lieve lust was, oude
verhalen werden opnieuw verteld, de glazen geheven, liederen gezongen
en de caramel plakte aan het plafond. De meeste kijkers begrepen er
niet veel van, maar sommigen dachten, 'hela, de Jolige Jozef?, daar
moet ik ook eens heen'. Dat was gelijk de nekslag voor het programma.
Want bezoekers van buitenaf werden door de inmiddels zeer ijdel en door
competitie gedreven, agressief geworden jongeren, hardhandig buiten de
deur gehouden. Vechtpartijen konden niet uitblijven. Ook onderling ging
men voor het oog van de camera op de vuist. Men schold elkaar uit dat 
het een lust en leven was, en niemand die zich er ook maar iets van 
aantrok dat het hele volk vol afschuw toekeek.

     Tja, deze geschiedenis loopt ten einde. Kamervragen werden
gesteld, de politie greep in en het cafe werd gesloten. Het leverde het
tv-station nog wat aardige beelden op en Karel een koffertje met geld.
Maar de jongeren keken elkaar nooit meer aan, bezochten nooit meer de
Jolige Jozef, en de meesten vertrokken naar de grote stad. Karel deed
de Jolige Jozef van de hand aan een nieuwe uitbater, en die de naam
direct veranderde in .....?

                                                          *****

Verzin een leuke, gezellige naam voor het cafe en stuur het naar
nl.misc, onder vermelding van 'prijsvraag zonder vraagprijs'. Onder de
goede inzendingen worden geen prijzen verloot. Mensen die al langer dan
30 internetjaren in nl.misc verblijven zijn uitgesloten van deelname.
Corresponderen over de uitslag is niet mogelijk.

FoXof