Dirk Vos - d.vos35@chello.nl
Amsterdam - Den Haag 1960
Lamento - Jacques Klöters draagt Remco Campert voor
Maandag 2 november 2020 - Allerzielen.
___________________
Aan: De Sandwich - AVRO/TROS - NPO Radio 5 - Jacques Klöters / Angelique Stein
Onderwerp: Uitvaart-special
Datum: 6 oktober 2020
___________________
Hai Jacques (en Angelique),
Ik wist niet dat je ieder jaar in de herfst een special maakt met muziek die mensen bij hun uitvaart willen laten horen. Een tijdje terug stuurde ik je een eigen satirisch gedicht over mijn dood en dat ik dat vooral als het zover is, in navolging van al die terminale BN'ers, in de media zou willen exposeren.
Bij mijn dood - Gedicht DirkJan Vos - De Jongenskamer
En ook nog na jouw tip schreef ik over een verwant gedicht:
Teil 2: Wenn ick mal tot bin - Gedicht Friedrich Holländer (1929) - De Jongenskaner
Teil 1: Wenn ick mal tot bin - Gedicht Friedrich Holländer (1929) - De Jongenskaner
En in mijn gedicht Bij mijn dood staat wel indirect en serieus wat ik bij mijn uitvaart, crematie, zou willen laten horen: Like a rolling stone van Bob Dylan, het is exact de weergave van een groot deel van het gevoel dat ik over mijn leven heb gehad en ik zo heb meegemaakt,
How does it feel?
How does it feel?
To be on your own
With no direction home
A complete unknown
Like a rolling stone?
Like a rolling stone - Bob Dylan - YouTube
Niet heel passend voor de Sandwich, maar ik weet niets beters. Wel had ik al heel lang geleden bedacht, en dat staat ook op mijn website, om ook nog een nummer van Marvin Gaye te laten horen en wat van Charlie Parker, bijvoorbeeld A Night in Tunesia in de uitvoering met een jonge Miles Davis. En dan heb ik het wel gehad en ik kan niet geforceerd een Nederlands lied bedenken, ja, ergens Red mij niet van Maarten van Roozendaal. Ik wil ook niet gered worden, maar een aantal jaren geleden ben ik van een overtuigde rationele atheïst een mysticus geworden. Niet dat ik nu direct geloof in een leven na de dood, maar het leven is wel een groot mysterie, misschien komen we er ooit nog eens achter hoe het zit met onze existentie, wellicht ook na het leven. Ik hou me er verder niet zo mee bezig. Maar dat dus, Like a rolling stone. En dan loop ik zo die vlampijpen binnen en dan de as verstrooien voor de kust van Scheveningen, ik heb daar mijn roost liggen met voorouders uit de visserij en scheepvaart.
En dan ook nog voor Angelique. Onlangs hoorde ik voor het eerst het mooie lied Het regende zon van Ellen ten Damme uit 2012. Ze schreef zelf de muziek en de tekst is een gedicht van Remco Campert die het in 1995 publiceerde. Het gaat over Parijs en dan opvallend dat een paar jaar later het duo Acda en de Munnik een grote hit hadden met Het regent zonnestralen. Toeval bestaat niet. De tekst is ongetwijfeld van Thomas Acda die er altijd prat op gaat dat hij een originele 'hook' zoekt voor zijn liedteksten. Het begrip origineel krijgt hier nu wel een dubbele betekenis. En de eerste regel is, 'Op een terras ergens in Frankrijk in de zon'. Dus ook over Frankrijk. Maar hoe dan ook, ik vind het wel een heel goed lied. Hier nog de link naar de tekst/gedicht van Campert die deze week zijn stulpje in Amsterdam-Zuid te koop heeft gezet voor het luttele bedrag van iets meer dan drie miljoen euro. Hij voelt zijn einde vast naderen.
Het regende zon
Die dag in het noordstation
Toen jij naar me toekwam
Lyrics - Het regende zon - Remco Campert / Ellen ten Damme - genius.com
Je kan het lied van Ellen een keer draaien, of het gedicht voordragen. Of niets, of allebei! ;-)
Het regende zon - Ellen ten Damme - YouTube
En zo is de cirkel rond over het leven en de dood.
Hoewel, terwijl ik net de laatste zin type en ik het over Remco Campert heb, moet ik nu aan een heel fraaie opname denken die ik beslist ook wel op mijn uitvaart zou willen laten horen: De voordracht van Remco Campert van zijn gedicht Lamento, begeleidt door het kwartet van saxofonist Benjamin Herman. Prachtige combinatie van spoken word en jazz. Campert is net als ik een geboren en getogen Hagenaar die naar Amsterdam verhuisde en Benjamin Herman is een grote held van mij. Hier is het te horen op YouTube:
https://www.youtube.com/watch?v=dc-r3ZYe_jE
Groet,
DirkJan
'Wat een strot. Geweldig, dank voor het delen ... prachtig ... ik moest ervan huilen.'
__
___________________
Aan: De Sandwich - AVRO/TROS - NPO Radio 5 - Jacques Klöters / Angelique Stein
___________________
Hai Jacques (en Angelique),
Ik mailde zaterdagavond laat nog met een uitvaartsuggestie met Gregory Porter (1960 What?), me niet realiserend dat de special al zondag, vanochtend zou zijn. Maar het geval wilde dat ik vanochtend voor de verandering De Sandwich live heb gehoord, dat wil zeggen vanaf 9.15, want ik was toch maar wat vroeger opgestaan, deels door de wintertijd, maar ook omdat het een dag van afscheid was, zonder dat er iemand dood was gegaan, doet er verder niet toe hoe en wat precies, en toen hoorde ik dus de uitvaartliederen. Ik begreep al snel dat mijn suggestie van Bob Dylan totaal niet zou passen en ik denk ook niet die van Gregory Porter, misschien Lamento ...
Ik heb geluisterd en vond het best aardig, maar ik hoorde eigenlijk niets verrassends of afwijkends wat ik op een uitvaart ook wel zou willen horen, maar goed, zondagochtend AVRO/TROS en veel ouderen die luisteren ... ;-)
Ik werd nog wel even verrast door Jacques die een lange lijst van namen opsomde van bekenden die hem waren ontvallen dit jaar en ik met mijn zestig jaar heb nog maar heel weinig dierbaren verloren. Mijn moeder leeft nog en mijn vader is vredig gestorven, maar vond ik nu niet de man waar ik bij zijn leven heel warme gevoelens kreeg, zodat ik een bloedhekel aan Papa van Stef Bos heb (maar ook aan Stef Bos zelf verder ...). Eigenlijk is pas maar één en iemand overleden waar ik echt verdriet om heb gehad, ik vertel zo wie dat was.
De Sandwich gehoord en verder aan de slag gegaan achter de pc met de radio aan, de hele middag Radio 1 met de sport met Henri en Hugo, niets aan de handa. Tv kijk ik niet, dus 's avonds Radio 2 met Leo Blokhuis en daarna nog Met het oog ... Op zondag altijd met Mieke van der Weij ...
En dan de podcast van Radio 2 Soul & Jazz op met Co de Kloet van zaterdagavond, altijd lekker in de vroege zondagnacht ...
Maar toen dacht ik, Wat zou Jacques nu nog in het eerste kwartier hebben
gedraaid en hoe zou zijn introductie zijn geweest van de ultieme uitvaartspecial? En dus de podcast aangeklikt en ik zag de playlist en niets bijzonders geen suggestie van mij verder en ik startte de uitzending ...
En toen werd ik aan het begin toch geheel onverwachts overvallen en gegrepen door je voordracht van Lamento! net nu even na 02.00 uur, een ultiem luistermoment, mooier dan 's ochtends vroeg. Je droeg het zeer fraai voor. Ik denk goed voorbereid en ook je wat oudere stem paste er perfect bij en misschien vergis ik me, ik hoorde op het laatst ergens ook een emotie, misschien was het bedrog en projectie van mezelf, of was het echt, of gespeeld ... In ieder geval heel mooi gedaan en zonder muziek luister je beter, aandachtiger, om het populair uit te drukken, Dan komt het echt binnen. En het lijkt net of je af en toe hapert, maar dat is juist het ritme van het gedicht en deed je het perfect en foutloos! En van de week las ik nog dat gedichten primair altijd waren gemaakt om voor te worden gedragen en niet om stil te lezen. Ja, dat heb je wel bewezen.
En ik dacht aan je lijstje met alle ontvallenen van dit jaar, maar ook, zo weet ik pas een paar maanden, door jouzelf vertelt in de uitzending, dat je al weer een tijd alleen bent, zonder liefdesrelatie. Ja, ik herken dat ook, ik zit ook alleen, maar zeker niet eenzaam en wonder boven wonder, mijn ex woont hier in een kleine straat in Oost schuin aan de overkant, was heel handig en ideaal toen de kinderen nog bij haar woonden, ook al hadden we geen relatie meer. We kwamen hier onafhankelijk van elkaar twintig jaar geleden vlak na elkaar wonen ...
hier nu langs het lange diepe water - dacht ik nooit
En er is maar een iemand om wie ik groot verdriet heb gehad en dat was Margit Widlund, de dochter van de dichters Anna Enquist, ik ken beiden vanwege de relaties van mijn ex en haar familie al heel lang ... En Margit die pas 27 was en alweer bijna 20 jaar geeden dodelijk verongelukte op de fiets op de Dam en het onpeilbare verdriet van de ouders, haar moeder, om je kind te verliezen. Het greep ook mij enorm aan en jaren voelde het als een diep gemis en voelde ik voor het eerst het verdriet om iemand die dood was gegaan, Arme Margit. Maar mogelijk was dat verdriet ook voor het laatst.
Want nu, zoveel jaar later, ben ik van rationele atheïst een pragmatische mysticus geworden en ben ik niet meer zo treurig over de dood. Ik heb geen concreet idee of er leven na de dood is, ik merk het wel, wel of niet, maar wat ik nu zeker weet; er is hoop.
Groet en bedankt,
DirkJan
+
'Een cabaretier is iemand die iets vindt en tegen zijn publiek het tegenovergestelde zegt.'
'Alleen de kunst en de liefde doen ertoe.'
'Goddank heb ik op straat, goddank heb ik op straat, goddank heb ik op straat nu ook een ding staan!'
Jeroen van Merwijk
Een ding - Lied - Jeroen van Merwijk - YouTube
__
Toeval bestaat niet
Ik was zo enthousiast over de voordracht van Jacques dat ik het fragment met zijn voordracht eruit heb geknipt en daarna naar wat mensen heb gestuurd om te vragen wat zij ervan vonden. Ik was misschien toch bevooroordeeld doordat ik met Lamento kwam, waarvan overigens niet helemaal zeker, duidelijk is of Jacques dat nu van mij heeft of dat hij mogelijk zelf op het idee was gekomen. Ik heb wel even contact met hem gehad, maar hij was kort en cryptisch, maar het maakt weinig uit. Ik stuurde de opname en ook een link van de versie van Campert zelf met Benjamin Herman onder meer naar mijn zoon en mijn zus en zij vonden, net als ik, de versie van Jacques beter en mooier.
En ik realiseerde me onderwijl dat die uitvaartspecial eind oktober is omdat het 2 november, vamdaag, Allerzielen zou zijn, de katholieke dag dat de doden worden herdacht en om ook te bidden voor de doden van het afgelopen jaar die nog in het vagevuur zitten en hopelijk nog in de hemel komen. Ik ben niet katholiek, Jacques denk ik wel, tenmiste in ieder geval vroeger van huis uit, zijn voornamen zijn Jacobus, Raymundus. Petrus, Gerardus ...
En toen dacht ik, Ik ga hier ook nog even publiciteit aan geven en kijken of zijn versie nog een keer op de radio kan worden uitgezonden, bijvoorbeeld op Allerzielen. Maar voordat het zover was, gebeurde er nog het volgende.
'T wordt nu laat - NPO Radio 2 - Kimberley Dekker
Even na middernacht in de nacht van donderdag naar vrijdag 30 oktober, luisterde ik sinds heel lang weer eens naar 'T wordt nu laat op Radio 2, vooral omdat ik een nieuwe presentatie-stem hoorde die ik niet kende, Kimberley Dekker en ik dacht dat er altijd een gast was, maar dat was niet het geval. Ze draaide plaatjes en ze stelde een vraag aan de luisteraars; Het was nu 30 oktober en op deze dag, 82 jaar geleden, in 1938, werd op de Amerikaanse radio het beruchte hoorspel The war of the worlds uitgezonden, geregisseerd door Orson Welles. En de vraag van Kimberley was, Welke plaat zou je meenemen als je je huis moest uitvluchten? Je mag er maar een meenemen.
En toen moest ik toch gelijk aan Lamento denken en het zou een mooie gelegenheid zijn om het op Radio 2 te laten horen en dan de versie met Benjamin Herman. Ik tiepelde snel een stukje dat goed en soepel kon worden voorgelezen en appte mijn bericht naar de studio. Ik kreeg antwoord of ze mochten bellen, maar daar doe ik niet aan, want daar ben ik heel slecht in en ik antwoordde dat Kimberley mijn appje kon voorlezen. En dat heeft ze gedaan, heel goed, al maakte ze een spreekfoutje. Maar heel mooi met daarna Remco Campert en het kwartet van Benjamin Herman in de nacht, zo rond 01.30 uur en nog met een geslaagde overgang naar een jingle van Radio 2, wat bij De Sandwich niet het geval was, maar dat heb ik er gelukkig af kunnen knippen bij mijn mp3-edit. Ik heb Kimberley bedankt en was er heel content mee en ik heb - natuurlijk! - dit hele radiofragment met de voordracht er later uitgeknipt en nu online gezet. Pas daarna heb ik even gegoogeld hoe Kimberley eruitziet.
__
Om de opname van Jacques Klöters (Amsterdam 1946, neerlandicus (UvA) en oud-cabaretier van Don Quishocking) onder de aandacht te brengen had ik allereerst De Taalstaat gemaild, het taalprogramma met Frits Spits op de zaterdagochtend op Radio 1. Ze zouden hem ook kunnen belichten en interviewen als poëzie-promotor met zijn wekelijkse voordrachten op Radio 5 en ik deed nog de suggestie erbij om misschien nog eens een voordrachtswedstrijd van gedichten te houden onder de luisteraars (bijvoorbeeld met alleen Lamento), want iedereen kan tegenwoordig met zijn telefoon simpel een opname maken. Leuke mail gestuurd, maar niets meer gehoord, ik denk niet dat ik nog een reactie krijg.
Voordracht Lamento door Jacques Klöters op YouTube gezet
Wel had ik inmiddels mijn opname van Jacques ook op YouTube gezet met daarbij een aardige combinatie-foto van Remco en Jacques. Remco met sigaret en op de foto van Jacques lijkt het net alsof hij rookt, mooi, daarom had ik deze foto's ook uitgekozen.
Zondagmiddag, gisteren, heb ik nog een mailtje gestuurd naar Stax & Toine, een programma in de middag op Radio 1 en naar Met het oog op morgen. Met het oog besteedt op de laatste zondag van de maand altijd aandacht aan poëzie met een rubriek van John Jansen van Galen en momenteel loopt er ook een serie waarin artiesten, kunstenaars in de laatste minuten, voor het slapengaan, iets moois mogen brengen als troost in deze barre corona-tijden. Daar zou de voordracht van Jacques ook goed in passen en dan of zondagavond met Mieke van der Weij, of anders maandagavond, Allerzielen, met presentator Chris Kijne. Maar Stax & Toine lieten vandaag verstek gaan en Met het oog gisteravond ook.
Een laatste actie was een mailtje naar het project Laurens Jz. Coster dat iedere dag een gedicht verzendt naar abonnees en het gedicht van de dag wordt ook iederee dag op de blog van Neerlandistiek gepubliceerd. Met als detail dat Jacques Klöters dus zijn programma De Sandwich ieder uur opent met een gedicht en regelmatig is dat een gedicht van Laurens Jz. Coster. En als ze nu die YouTube-clip zouden laten zien dan waren de rollen eens omgekeerd. Zou leuk zijn, maar er verscheen heel iets anders vanmiddag. Tant pis.
Maar nu wil je natuurlijk de bijzondere voordracht van Jacques Klöters ook horen, dat kan hieronder, maar niet voordat ik nog een laatste kort mailtje plaats dat ik gisteravond even na elven, toen Met het oog was begonnen en Mieke had verteld wat er aan onderwerpen was, naar hun stuurde. Want toeval bestaat niet.
+
Hai, Met het oog en Mieke!,
Het is nu even na elven en ik luister naar Het oog en met straks de poëzie-rubriek van John Jansen van Galen, maar geen Jacques Klöters, maar opmerkelijker, straks gaat dus een cabaretière Het oog afsluiten met een liedje en dus ook niet de voordracht van Jacques met Lamento, zoals ik had voorgesteld.
Maar wat wil het geval en wat ik niet schreef, Ik had de stellige indruk dat Jacques Klöters Lamento zo gevoelig kon voordragen omdat een paar jaar geleden zijn geliefde hem had verlaten om buiten Amsterdam te gaan wonen en Jacques per se in Amsterdam wilde blijven, dat las ik in een interview. Hoe of wat dan precies, weet ik niet, maar die grote liefde van Jacques gaat dus straks bij jullie zingen, want zijn geliefde was Lenette van Dongen!
Ik schreef al, Toeval bestaat niet, maar je moet het wel weten en zien.
Groet,
DirkJan Vos
+
L A M E N T O
Schitterend!
DJ
(Maandag 2 november 2020 - Allerzielen)
+
LAMENTO
Hier nu - langs het lange diepe water
hier nu - langs het lange diepe water
dat altijd maar je ogen - je ogen en de lucht
dat altijd in levende stilte
langs het lange diepe water - dat altijd maar je huid
dat altijd maar je ogen zouden breken
langs het lange diepe water - dat ik dacht
dat altijd maar het licht roerloos in de middag
dat altijd maar je kreet - hangend
dat altijd maar de levende lucht - dat altijd maar
hier nu langs het lange diepe water - dat nooit
hier nu langs het lange diepe water - dacht ik nooit
Remco Campert
Uit: Dichter (1995)
___
PS & UPDATES
Lamento - Remco Campert live - Nacht van de Poëzie - 2014 - YouTube
+
In 2017 heeft de Tilburgse muzikant, componist, tekstdichter en kunstenaar Tom Anerica een eigen muziekstuk onder de (licht bewerkte) voordracht van Remco Campert gezet.
Lamento - Remco Campert- Tom America - YouTube
Ik ontdekte de uitvoering in januari 20-21 op YouTube en stuurde Tom een
mailtje om een reactie (en omdat ik hem goed en interessant vind). Hij ntwoordde met onderstaande woorden.
<<
ik vind dat voor Remco Campert geldt wat ooit de PR-afdeling van CBS voor Bob Dylan verzon, 'nobody sings Dylan, like Dylan.'
voor mij is de voordracht van Remco Campert niet te overtreffen of te verbeteren.zijn melancholieke, onthechte, peinzende, in zichzelf gekeerde, super parlando stijl van voordragen is perfect.en heel erg muzikaal. dat zit hem dan weer in zijn heldere totaal niet weifelende uitspraak, of bv in die hele kleine verschuivingen die hij al improviserend en als een Chet Baker puur op zijn intuïtie drijvend laat plaatsvinden. op 3'15 van mijn clipje waar hij "je okeren schouder" zegt en het dan net iets anders van melodie laat zijn als hij het nog eens zegt. prachtig, zuiver materiaal. zijn stem doet me ook denken aan de voice-over zoals je die in bepaalde nouvelle vague-films kunt vinden. je dichtbij brengen en dan toch afstand suggereren en een ontglippen. studies van hoe het leven zich voordoet. daar zijn die Fransen zo goed in.Campert heeft in zijn voordracht echt de koele geloofwaardigheid om als het ware boven zijn onderwerp te gaan zweven. en dan, steeds weer, is er die melancholie.
>>
Tom America
+
Ik weet dat er ook een voordracht van Lamento door Jan Mulder in 2008 op cd is verschenen,
__
Tweet.
#2 Op dinsdag 2 november 2004 - Allerzielen - reden mijn jonge kinderen en hun moeder op de fiets naar school. Ze waren precies op dat moment op het kruispunt van de Mauritskade toen Mohammed Bouyeri daar wild om zich heen schoot. Vlak daarvoor had hij Theo van Gogh vermoord.
+
Perfect day - Lou Reed - Met lyrics - YouTube
+
+
+
Dirk Vos - d.vos35@chello.nl
Amsterdam - Den Haag 1960
Lamento - Jacques Klöters draagt Remco Campert voor - KladBlokje - De Jongenskamer
de vraag wie je bent
Remco Campert (1929 - 20-22)
(Amsterdam - Den Haag 1960)
www.dejongenskamer.nl
Onderwerp: Uitvaart-special 2
Datum: 26 oktober 2020
dat sneeuw ooit de cipres - dacht ik nooit
dat sneeuw nooit de cipres - dat je nooit meer
dat ik dacht dat ik dacht dat je altijd maar
dat je altijd maar
waar achter oeverriet - achter oeverriet de zon
dat ik dacht dat je altijd maar altijd
altijd maar je ogen en de lucht
altijd maar rimpelend - in het water rimpelend
dat ik altijd zou leven in levende stilte
dat je altijd maar - dat wuivend oeverriet altijd maar
dat altijd maar in de middag je huid
altijd maar in de zomer in de middag je huid
dat altijd van geluk je ogen zouden breken
altijd maar in de roerloze middag
dat ik dacht dat je altijd maar
dat ik dacht dat geluk altijd maar
dat altijd maar het middaglicht - je okeren schouder
je okeren schouder altijd in het middaglicht
altijd maar je vogelkreet - hangend
in de middag - in de zomer - in de lucht
altijd maar het rimpelende water - de middag je huid
ik dacht dat alles altijd maar - ik dacht dat nooit
ik dacht dat altijd dat nooit - dat je nooit
dat nooit vorst dat geen ijs ooit het water
dat sneeuw ooit de cipres - dacht ik nooit
dat sneeuw nooit de cipres - dat je nooit meer
(18 februari 20-21)
- "Saved by a whale's tail" titel van kunstwerk van Maarten Struijs, 2002. Ongeluk met metro op station De Akkers, Spijkenisse, maandag 2 november 2020, 00.30 uur -
Margit Widlund (1974 - 2001)
( klik op logo voor HOMEPAGE )
is het raadsel wie je was geworden