( klik op logo voor HOMEPAGE )

U2


Voor Mees & Aaf

'Mystery girl' Monique

Dirk Vos - d.vos35@chello.nl

Amsterdam - Den Haag 1960

Leuke UPDATE`14 mei 20-21 met 2 radio-fragmenten! / U2 - 'Mystery girl' Monique - Voor Mees & Aaf

Amsterdam, 5 januari 20-21
Mail aan mijn kinderen
U2

__

Hai Mees & Aaf,

Ik stuur Mees af en toe wel een linkje naar een YouTube-clipje, muziek of iets met humor. Ik wilde de komende tijd jullie nu samen wel wat muziekclipjes sturen. Voor een beetje (pop)muziekgeschiedenis, voor misschien een muziek-anekdote hier en daar en ook voor enige persoonlijke linkjes met bepaalde muziek en nummers. En ik dacht laat ik dan beginnen met U2.

U2 is een Ierse rockband die eind jaren zeventig begon en uitgroeide tot denk ik de grootste rockband na de Rolling Stones. Ik heb niet heel veel met rock, maar vind de Stones wel goed en zeker ook een en ander van U2, maar van beide ben ik nooit echt een heel grote fan geweest, wel een liefhebber.

[ The Rolling Stones - Kurhaus - 1964 - De Jongenskamer ]

U2 bestaat uit drummer Larry Mullen, Adam Clayton op bas, The Edge op gitaar en de frontman (en componist/tekstschrijver) is natuurlijk Bono, wiens echte naam Paul David Hewson is en net als ik in 1960 is geboren, hij in Dublin. Ik geloof dat hij daar nog steeds woont. Bono is ook behoorlijk geëngageerd, maar dat komt hem ook wel op kritiek te staan, onder meer omdat hij heel rijk is. Het bedrijf U2 zit net als de Rolling Stones in een grachtenpand in de Amsterdamse grachtengordel. Amsterdam, omdat Nederland een gunstig financieel klimaat heeft voor dit soort bedrijven ... Ook daarom die kritiek. Hier meer info over U2 op Wikipedia.

U2 - Wikipedia

Het eerste nummer waar ik aan denk en wat ik heel tof en energiek vind is When love comes to town wat U2 samen met de zwarte blues-gitarist B.B. King opnam. Deze man is/was een legende en maakte toegankelijke bluesmuziek op zijn elektrische gitaar en heeft een kenmerkend geluid, zowel kwa stem als gitaar. Hij is oud geworden en overleed een paar jaar geleden. Leuke clip ook om te zien. Het is uit de jaren 90.

When love comes to town - B.B. King & U2

Dan terug naar het begin van U2, begin jaren 80. Hier hun eerste single en hitje.

I will follow - U2 - YouTube

Dan is er in die beginperiode een Haags linkje omdat ze toen als nog onbekend bandje in het Haagse Paard van Troje hebben opgetreden (eerste concert buiten Ierland!). Daar is een videootje van met beelden uit de kleedkamer en van het concert. Toen ik in het Paard werkte heb ik op een gegeven moment het kleine archief met een doos met videobandjes veiliggesteld en wie weet is daardoor onderstaand clipje nog goed terecht en zo op YouTube gekomen. Ik heb het originele tapeje van deze video toen in een videocamera bekeken en goed gelabeld en gearchiveerd. Maar deze upload kan ook geheel buiten mijn inspanningen zijn gebeurd ... Vaag videootje, maar wel leuk om even te checken.

U2 Paard van Troje 12-2-1981

Daarna brak U2 wereldwijd door en een bekende hit werd onder meer Sunday bloody Sunday over een dag in Dublin toen er veel slachtoffers vielen in de godsdienstoorlog tussen katholieken en protestanten in Ierland. Krankzinnig was dat met de IIRA en nog niet zo lang geleden is die oorlog beëindigd en dan broeit het daar nog steeds. Die Bloody Sunday in Dublin was geloof ik in de jaren zeventig, dus niet van lang geleden. Hier een live-versie op Live-Aid, het concert georganiseerd door Bob Geldof voor Afrika. Werd wereldwijd uitgezonden, toen een groot evenement.

Sunday bloody sunday (Live Aid 1985) - U2 - YouTube

Daarna volgde nog veel hits en succesvolle albums met in de jaren 90 een hoogtepunt met het album The Joshua Tree

De hoes is ontworpen door de Nederlandse fotograaf en filmer Anton Corbijn die alle foto's maakte voor U2 en ook diverse clips. Deed hij ook voor anderen. Corbijn heb ik ooit ontmoet in het Haags Filmhuis toen hij zijn werk presenteerde. Later is hij ook in Den Haag gaan wonen en woont daar nog steeds, hij komt uit Zeeland, zoon van een predikant. Autodidact, maar wereldberoemd geworden. Ook het idee van de boom is van hem.

Hier het volledige album, luister even, doorheen scrollen. Het eerste nummer is Where the streets have no name. Ik heb wat met straten. Ik groeide op op de Juliana van Stolberglaan 340, Stolberg is een berg en de Majuba hier in Oost ook en woon ik op 34, schuin bij mama aan de overkant: Hoe is het allemaal mogelijk! ;-) Ik heb nog wel meer dingetjes rondom straten waar ik heb gewoond ... En Mees die dan nog als Jong Talent en nu als docent aan het Haags Conservatorium is verbonden en dat zit op de Juliana van Stolberglaan nr. 1! Toeval bestaat, heus.

The Joshua tree (Full Album) - U2 - YouTube

En hier nog een clip van Anton Corbijn die hij maakte voor Depeche Mode, maakte hij ook alle clips voor. Dit nummer hoor je nog steeds op de radio. De clips van Corbijn vind ik verder zelf altijd wat te somber en te duister ...

Personal Jesus - Depeche Mode - YouTube

Dan nog even terug naar Bono, Hij heeft in de jaren 80 ook meegedaan op de bekende Kerstsingle Do they know it's Christmas, vanwege een wereldwijd benefiet-concert. Beetje zoet nummer, geschreven door Bob Geldof. Het stukje van Bono was wel opmerkelijk vonden velen. Verder wel leuk om even te zien wie er verder allemaal een stukje zingen. Anders even googelen voor alle namen en gezichten.

"Well tonight thank God it's them, instead of You."

Bono Vox

Do they know it's Christmas ~ Band Aid 1984 - YouTube

Nog veel hits daarna voor U2 en vele beroemde wereldtournees. Een grote hit was One en later is dat gecoverd door Mary J. Blige met U2 samen en werd een mega-hit. Zouden jullie kunnen kennen.

One - Mary J. Blige & U2 - YouTube

En dan kom ik op een punt dat ik Bono een keer heb gezien en ook de bassist en de drummer. Dat was bij het Amstel Hotel. Ik fietste daar vaak langs en soms stond er een kleine menigte voor het hotel als er een bekende band of artiest logeerde. Zo is Het Amstel het vaste hotel van de Stones en zo heb ik dus een keer een handtekening van Keith Richards daar gescoord, maar dat is weer een ander verhaal. Ook fietste ik een keer langs en zag ik allemaal huilende tienermeisjes met doorgelopen mascara-ogen. Ik vroeg wie er in het Amstel Hotel zat en zeiden ze Robbie Williams! Wie? Ik had toen nog nooit van hem gehoord ... ;-)

Maar U2 zat er op een gegeven moment vanwege concerten in de Arena, ik fiets voorbij en blijf een uurtje hangen bij al die diehard-fans. Ineens uit het niets komt Bono van de Amstelzijde richting het hotel aanlopen, heel rustig. Een vader met een jonge zoon met een gitaar spreken hem aan. We zijn met een clubje fans en gaan er bij staan. De jongen, een jaar of 10, 12 denk ik, wil een U2-liedje voor Bono zingen op zijn gitaar. Bono gaat tegen de de muur van het Amstel zitten en de jongen zingt en speelt op zijn gitaar. Heel, maar dan ook heel slecht! ;-) Bono staat op, met zijn karakteristieke bril met blauw-paarse glazen en vindt het fantastisch. Hij bedankt de jongen en verdwijnt via de trappen het hotel in. Dat was Bono, toch leuk, zo op een gewone namiddag ...

Een paar dagen later, kom ik weer voorbij en toen duurde het niet lang en verscheen er een auto voor het hotel en stapten Larry de drummer en Adam de bassist uit. Nou, die ook een keer gezien ... ;-)

Maar nu beland ik in de categorie opmerkelijke verhalen en die ik jullie sowieso een keer wilde schrijven, nu dus en daar zit ook nog een U2-staartje aan ... Komt ie. Rustig lezen en geduld.

<< Ruim 20 jaar geleden ben ik naar een begrafenis op Driehuis Westerveld geweest van iemand die ik kende van usenet, van de discussiegroepen van internet en waar ik wel een bijzonder contact mee had. Ik heb hem nooit ontmoet of gezien, hij was 47 toen hij plotseling overleed aan een hartaanval, 1997. Ik woonde toen nog in Den Haag en twijfelde of ik wel zou gaan. Het was een zaterdag en 's ochtends ben ik eerst naar het strand gegaan voor een koffie en toen besloten om wel te gaan en pakte de trein naar Driehuis Westerveld.

Ik zat achteraan in de aula, kende niemand, zag ook verder niemand van internet en zijn moeder hield een aangrijpende toespraak, vooral ook omdat ze heel lang geen contact hadden gehad. Kon het niet goed volgen, maar hij was een rare vent, maar ook bijzonder.

Na afloop van de uitvaart, zijn kist werd op een kar met paarden naar zijn graf gereden, condoleerde ik als laatste zijn moeder en broer en vroeg of ze een foto van hem bij zich hadden. De moeder schrok en verontschuldigde zich, want dat had ze niet, de broer ook niet. En zo weet ik nog steeds niet hoe hij eruit ziet. Maar de uitvaart kreeg nog wel een heel vervolg. Daar schrijf ik misschien ook nog eens over. De (Joodse) man die was overleden heette Frank van Kollem, alias Rosetta (naar de steen van Rosetta), alias Rox ... Bekend van DDS en omstreken ... >>

Tot zover een citaat van mij. En DDS is De Digitale Stad en dat was een internetclub in Amsterdam en waar ik wel connecties mee had en Rox, zoals iedereen hem noemde helemaal. Hij was er ook een tijdje vrijwilliger geweest. Hij had verder met weinig mensen contact, maar dus wel met mij via e-mail. Hij had altijd cryptische verhalen over cijfers en lettertekens, enzovoorts. Niet altijd een touw aan vast te knopen.

Enfin. Die uitvaart is geweest en er is een clubje van mensen van café De Klepel uit de Jordaan. Daar kwam Rox heel veel, hij dronk niet, altijd aan de koffie. Hij was niet aardig, zo zeiden mensen later, maar hoorde er toch bij ... Dan kom ik ook bij de nazit in Driehuis naast een kunstenares en goede vriendin van Rox te zitten. Een Indische dame die ouder is dan ik, ze heette zoiets als Maria Obermeyer, maar ik kan dat niet teruggoogelen nu, een aantal jaren geleden nog wel, maar ik weet haar naam niet meer goed. Maar een vreemde kunstenares, want ze vertelt dat ze boeken schrijft met alleen maar cijferreeksen erin. Ze begint 's ochtends vroeg en schrijft dan met een balpen de hele dag door, dag in dag uit, alleen maar cijfers. De boeken zijn unica en verkoopt ze aan particulieren en musea. Haar dochter is daar ook mee bezig. En met Rox voelde ze zich heel verwant en Rox met haar. Ze houdt een heel verhaal op over de huid die een belangrijke rol voor Rox speelde, maar kan het allemaal moeilijk volgen, beter gezegd helemaal niet! Wel voelen Rox en zij precies aan dat al die cijfers steeds in de juiste volgorde staan ... Enzovoorts en op een gegeven moment haak ik af en raak ik in gesprek met ene Monique van het café-clubje. Dat was een stuk gezelliger en geanimeerder. En zo raakte ik dus in gesprek met een grote, struise vrouw die een jaar of vijf jonger was dan ik ... Monique, dat is haar echte naam. We drinken allebei een biertje, uit een flesje, zonder glas ....

En nog over straten en die maffe kunstenares, jaren later loop ik door de Utrechtsedwarsstraat naar het atelier van mama en zie ik dat er op een beneden-deur heel groot haar voor- en achternaam staat! Woont ze daar dus en ik heb ook twee periodes in de straat in het atelier gewoond. Nooit enige aandrang gehad om een keer aan te bellen! ;-)

Maar ik zit dus nog met Monique daar bij de begrafenis en we moeten terug naar Amsterdam. Lang verhaal kort en wat ik niet meer precies weet hoe of wat, (door de biertjes ;-) maar die avond gaan we samen eten in de Twee Grieken in de Jordaan, vlakbij waar Rox woonde aan de Prinsengracht en je voelt het wellicht aankomen, van het een komt het ander en ik heb tot het eind van het jaar een romance met haar beleefd, maar geen echte relatie, dat wilde ik niet. Het was de eerste en gelijk ook laatste romance die ik na mama heb gehad en dat wilde ik jullie een keer schrijven. Bij dezen! ;-) Mama heb ik dit alles nooit verteld, ga ik ook niet doen, ik stuur haar ook niet deze mail, maar jullie hoeven nergens over te zwijgen! Het is allemaal lang geleden en geen vervelende verhalen .. Lach er maar om, verwonder je, dat doe ik ook, ook - juist - nu nog ...

Maar goed, zomer 1997, Ik woonde toen nog in Den Haag en het was lastig afspreken met haar, ze is nooit bij mij in Den Haag geweest, en ik kwam ook vele weekeinden naar de Nieiuwe Achtergracht voor Mees, ik combineerde dat ook, maar het was allemaal heel vermoeiend, ook door de drank ...

Monique was een aardige meid en werkte op een personeelsafdeling, ze was even voorbij de dertig maar woonde nog op een studentenkamer in de Jordaan waar het een enorme puinhoop was, dat maakte het ook niet makkelijker om een relatie te beginnen, echt goed voor zichzelf zorgen kon ze niet. Wel wilde ze veel uitgaan en zo kwam ik die maanden regelmatig in De Klepel, maar ook wel in de P96. aan de Prinsengracht (nr. 96) bij de Westertoren, 's nachts als alles verder dicht was. En we kwamen ook in een café achter de Dam, maar daar ben ik de naam van vergeten.

Maar ik vond het allemaal heel moeilijk te doen en te combineren en echt verliefd of zo was ik ook niet, gewoon leuk een romance. Geen verplichtingen. Zij dacht daar later anders over.

In De Klepel zat ze bij een clubje met wat bekende mensen zoals Theo Sontrop, uitgever en ontdekker van onze Christa, Anna Enquist (hij had een huisje op Vlieland en waar hij een paar jaar geleden is overleden, ook ontmoette ik daardoor de dichter Jan Kal, schrijft vooral sonnetten en die in de buurt van De Klepel woonde en had enorme schulden en was al een paar jaar(!) zijn elektriciteit en verwarming afgesloten .. ;-) Later heeft hij nog een aantal jaren (gratis) in het Willem Witsenhuis voor literatoren gewoond aan het Oosterpark. Dan was er nog Mimi Kok, ooit Miss Zandvoort geweest, maar dat zag je er beslist niet meer aan af en was een actrice uit de stal van Wim T. Schippers, bekend als Ge Braadslee de vrouw van Dolf - Sjef van Oekel - Brouwers in de serie Waldolala. Ze zat graag achter de gokkast, zonde van het geld. Jet Boeke zat ook in dat clubje van Monique en zij was/is de schrijfster/tekenaar van Dikkie Dik. Leuk om een paar keer gesproken te hebben. En tot slot was er Theodor Holman. Sympathieke columnist van Het Parool, toen nog wel een leuke niet cynische, rechtse schrijver en natuurlijk de boezemvriend van Theo van Gogh die toen nog gewoon leefde. Heel aardig verschillende malen met hem geouwehoerd, ook omdat ik het werk van Van Gogh goed kende en hem ook een paar keer had ontmoet, een maal uitgebreid in het Haags Filmhuis. Van Gogh groeide op in Wassenaar. Ooit nam hij een lp op met Vieze Liedjes in een studio in een groot kraakpand op de Ieplaan, de laan waar ik ook heb gewoond, was schuin aan de overkant en kwam daar wel, kende daar mensen wonen ... Enfin. Uiterst sympathieke man Theodor toen in De Klepel en hij is een groot fan van Gerard Reve en heeft gedichten van hem getoonzet en speelt ze weleens achter de piano. Holman heeft ook lang een radioprogramma gehad met gasten, OBA-Live vanuit de bibliotheek, was heel aardig, maar het is onlangs definitief gestopt. Theodor heeft nog steeds zijn dagelijkse column in Het Parool en wordt na de moord op Theo wel zijn weduwnaar genoemd, vol cynisme en teleurstellingen, want als schrijver - van zijn romans - wordt hij niet erkend en gewaardeerd.

Hier een opname dat hij Reve vertolkt, vind ik toch heel aardig. Even geduld voor hij aan het eerste nummer begint en dan is het geluid wel goed.

Theodor Holman zingt Reve in de OBA - 8 April 2016 - YouTube

Terug naar Monique. Die vond dat wel leuk al die bekende mensen en ze was gek op namedropping, op een grappige manier, we hadden ook humor samen. En zo mocht ze graag vertellen dat ze verschillende periodes in Amsterdam met Bono was opgetrokken en dat het wel verder was gegaan dan dat. Hoe of wat precies wilde ze niet zeggen, maar ze zei een keer dat Bono een nummer voor haar had geschreven. Ze wilde niet zeggen welke. Ze was totaal niet iemand die loog, fantaseerde of wat dan ook, maar ze zei ook steeds dat ze een 'mysterie' was en dat ik dat mysterie in haar moest ontrafelen, 'Ik ben een oester die je moet openbreken'. Monique. Ik interpreteerde dat een beetje als vrouwelijk geflirt met mij. Ze was ook gek op de muziek van U2, maar ook van INXS, de Australische band met zanger Michael Hutchence waar veel meisjes helemaal voor vielen, Monique ook. En Monique ging dan - zei ze - vroeger - eind jaren 80 - ook wel met Bono uit drinken in de P96 het café aan de Prinsengracht dat ook 's nachts nog tot laat schonk, hij was dan wel in Amsterdam voor een paar dagen voor zaken omdat het U2-bedrijf daar dus in de buurt zit. Mick Jagger is ook vaker in Amsterdam dan we weten... Maar goed, mooi verhaal over Bono en de mysterieuze Monique.

Op een gegeven moment trok ik het niet meer en wilde ze meer van mij en op nieuwjaarsdag 1998 heb ik de vriendschap, relatie verbroken. Het laatste wat ik van haar daarna hoorde was een mailtje van haar toen Aaf werd geboren en ze me in 1 regeltje in een mailtje feliciteerde. Jaren later hoorde ik van iemand dat ze met haar vriend in Friesland woonde ... Exit Monique. Of toch niet?

Wat jaren terug lees ik een anekdote over Bono en U2 (dat hij ook in een docu vertelt). Ze waren op tournee in Amerika en Bono werkte na het concert aan een nieuw nummer en dat wilde hij doen in de stijl van Roy Orbison. Een oude Amerikaanse soort van romantische rockzanger met een heel eigen geluid en stem, wel mooi en hij was heel bekend en populair. Wel een heel tragisch leven gehad. Een bekend nummer van hem is In dreams en dat prominent in de cultfilm Blue Velvet zit. Mees kent de film, een van mijn favoriete films en zeker ook de scene met het nummer dat heel bekend is en nog steeds wordt gedraaid. (En ik heb Dennis Hopper ooit de hand geschud in het Stedelijk!) Roy Orbison leeft niet meer.

[ Blue Velvet ] In Dreams - Roy Orbison - YouTube

Later maakte Orbison deel uit van de kleine en heel fijne supergroep The Travelling Wilburys en daar zaten in, Bob Dylan, George Harrison (overleden). Jeff Lynn (van The Electric Light Orchestra ELO), Tom Petty (overleden en de laatste jaren heel populair geworden) en dus Roy Orbison. Hier een leuk nummer van de gelegenheidsband en waar Roy kwa zang zijn stempel op drukte.

Handle with care - The Traveling Wilburys - YouTube

Terug naar de tournee van U2 in Amerika, ik denk ergens eind jaren 80, begin jaren 90. Bomo is bezig met dat Orbison-lied en legt het weg. De volgende avond weer een concert met U2. En wie stapt daar na afloop geheel onverwachts en onaangekondigd na afloop van het optreden de kleedkamer binnen? Roy Orbison met zijn vrouw! Bono staat perplex en vertelt Roy dat hij net bezig is met een Orbison--nummer. Enfin, hij maakt de song af en geeft hem nu aan Roy die het opneemt en wat een heel mooi nummer werd van hem ...

Maar, maar, waar gaat het nummer over, over wie gaat dit? Ik hoor en zie de clip en jullie zullen begrijpen waar ik een jaar of tien geleden gelijk aan moest denken. Ik kende het nummer wel, maar wist toen niets van de link met Bono. Komt ie:

She's a mystery to me (Mystery girl) - Roy Orbison - YouTube

M O N I Q U E - M Y S T E R Y G I R L ?

Wow!

Nu kan het allemaal bluf, of fantasie van Monique zijn geweest, maar zo was ze niet en het lied kan ook over iemand anders gaan, maar hoe dan ook toch een mooi verhaal, maar bovenal het is een van mijn favoriete nummers, los van Monique, geweldig melancholiek. Kippenvel. Maar ik kan ook niet uitsluiten dat Monique die Mystery Girl wel is, dat zal een mysterie blijven ... (net als het leven en onze existentie zelf ;-)

Nou dan is de cirkel wel weer even rond. Bijna dan. Ik woonde toen in Den Haag tijdelijk in de Egelantierstraat (verderop in de straat woonde een broer van (mijn) oma Dina Baak, dus een oom van oma Nel, Jan Verbunt, met zijn vrouw Thea ..., kwam daar af en toe. Jan was amateurfilmer en via hem heb ik nog een paar video's bij hem thuis kunnen monteren ...), maar ik woonde dus in de Egelantierstraat op een half zigeuneradrese en Monique in de Jordaan ook in de Egelantiersstraat, alleen dan geschreven met twee s-en in het midden! Grappig toch?

;-)

Where the streets have no name - U2 -YouTube

En om af te sluiten vanwege Theodor Holman en Theo van Gogh, beiden met Theo in de voornaam en dat God betekent en ook 'geschenk van God', God waar ze allebei zo'n enorme hekel aan hadden/hebben. En jullie zullen Theo van Gogh ook nooit vergeten vanwege de ochtend van de moord op hem en jullie met mama op de fiets precies bij de kruising van de Mauritskade waren toen Mohammed Bouyeri precies op dat moment wild om zich heen begon te schieten! Dat vergeten jullie nooit meer, maar ik ook niet.

Op de begrafenis van Theo werd zijn lijflied gedraaid, Perfect Day van Lou Reed van begin jaren zeventig. Mooi nummer, melancholieke muziek, maar met een heel opgewekte tekst.

Perfect day - Lou Reed - YouTube

De begrafenis was live op tv en voor velen is dit nummer daardoor altijd met Theo van Gogh verbonden, zeker ook voor mij ...

Maar dan nog een paar weken geleden hoor ik voor het eerst een onbekende cover van Rob de Nijs van Perfect Day, in een Nederlandse vertaling, ook van begin jaren zeventig, Nooit gehoord en best wel bijzonder, kwa cover dan, niet door de tekst ... En Rob de Nijs heeft nu parkinson en is bezig om afscheid te nemen. Niet iedereen weet dat hij een geboren en getogen Amsterdammer is, sterker nog hij groeide op in Amsterdam-Oost bij ons in de buurt, om precies te zijn in de Linaeusstraat, de plek waar Theo werd vermoord ...

Lome dag - Rob de Nijs - YouTube

En dan tot slot nog een maal U2. Een nummer uit 2000. Kende het wel al van toen, goed nummer. Maar vorig jaar zomer zit ik wat te Youtuben 's avonds (zo kwam ik ook die fantastische live-clip God is a DJ van Faithless tegen) en klikte ik op het nummer van U2: "Stuck in a moment You can't get out of". Het is geen clip-versie die ik aanklik, maar een lyrics-versie, dus alleen de muziek met de tekst die synchroon meeloopt. Ik hoor de song en lees de tekst en kippenvel, vanuit het niets, heb ik zelden, vrijwel nooit en ik word totaal onverwacht volledig overrompeld.

Ik voel al gelijk aan dat het nummer over zelfmoord gaat, maar het is ook een song over hoop en geduld. Wel mooi in deze corona-tijden. Ik ga gelijk even googelen en vind dat Bono het had geschreven nadat zijn vriend Michael Hutchence (van INXS) zelfmoord had gepleegd, eind jaren negentig. Ik neem het voor kennisgeving aan en luister de weken erna er nog diverse keren naar, prachtig nummer. Ik heb niets met zelfmoord, heb geen enkel plan in die richting, ook nooit gehad en ik blijk niet de enige te zijn die het vooral als een song over hoop en geduld interpreteert ...

Suicide blonde - INXS - YouTube
(Suicide blonde gaat niet over zelfmoord, maar is slang voor je haar laten verven. Michael Hutchense schreef het nummer in 1990 voor zijn toenmalige vriendin Kylie Minoque die net heur haar had laten ... blonderen.)

Ik zou zeggen klik vooral nu U2 aan en wie weet wat het bij jullie oproept, zeker na dit lange verhaal. En bedenk, het is natuurlijk kunst - muziek - een lied dat niet direct over de werkelijkheid gaat zoals wel mijn waargebeurde verhalen in deze mail, het is kunst die emotioneert, vooral muziek bij mij. Voor tekst ben ik vaak ongevoelig maar vorig jaar net niet met God is a DJ en ook niet met:

Stuck in a moment You can't get out of - U2 - YouTube

Lees meer: Tussenbalans - De Jongenskamer

Maar eerst nog muziek, muziek die raakt en ontroert.

It's just a moment
This time will pass

Bono Vox

*

Enjoy!

Liefs en X X X,

DirkJan
(DJ)
Jullie vader ... ;-)

En dan moet ik volhouden dat toeval niet bestaat? Dit is het topje van de ijsberg, mijn ijsberg. Niet die van jullie. Laat het verhaal en de mail verder los ... Het leggen van al die verbanden is ook een creatief proces om het verleden niet te vergeten en dan meng ik dat graag met muziek die emoties oproept ... Een volgende keer zet ik een boom op over bomen, die hebben ook een bijzomdere rol gespeeld in mijn leven. En ...

I still haven't found what I'm looking for - U2 - Videoclip - YouTube

I still haven't found what I'm looking for - U2 - Live- YouTube

"I have climbed highest mountains ..."

Bono Vox

__________________________________________________

The day after

Ik had deze mail ook naar wat anderen gestuurd, waaronder naar de stiefoma van mijn kinderen die nu met haar man, hun opa, in Zweden zit. Ze reageerde snel en was heel enthousiast en vond het een heel bijzonder verhaal, vooral over Monique. En ze had even gegoogeld op Fank van Kollem en vond dit:

Collectie vouwsels Frank van Kollem - Koninklijke Bibliotheek - www.kb.nl

Hieronder mijn reactie naar haar, Drie Koningen 6 januari 20-21, de dag van de eerste corona-vaccinatieprik.

Hai T,

Fijn dat je het een mooi verhaal vond en er niet overspannen op gereageerd hebt, ik vrees dat mijn zus het nogal uit haar evenwicht zou halen, kwa al die 'toevalligheden'.

En wat mooi dat jij op Frank van Kollem hebt gegoogeld, dat was bij mij helemaal niet in me opgekomen. En ja, dat is hem natuurlijk en ik wist van zijn origami en hij is geen familie van Simon van Collem, die overigens tijdens de première van een James Bond-film in Tushschinski aan een hartaanval is overleden, met recht in het harnas gestorven! ;-) Ik keek ook wel even op bij deze zinsnede, natuurlijk van zijn moeder:

'Frank was een natuur- en wiskundig genie en taalbegaafd.'

Maar hij was vooral ook wel heel maf hoor, maar ik ben ook naar zijn begrafenis gegaan omdat hij met vrijwel niemand contact had en hij een paar keer naar me malde dat hij wel contact met mij wilde, als een van de weinigen. En om mijn verhaal niet ingewikkelder te maken en ik het ook niet meer precies wist, Monique zat toen ook al op nieuwsgroepen op internet, onder meer nl.eeuwig,september en ik geloof dat zij daar toen postte dat Frank was overleden en later de details over zijn uitvaart. Mogelijk heb ik toen even met Monique gemaild en was mijn ontmoeting op de begrafenis dus niet geheel onverwachts. Maar dat doet verder niet veel ter zake. Ik kende die Monique toen verder totaal niet ...

En de muziek van U2 spreekt je niet zo aan, maar het opmerkelijke blijft toch ook dat die nummers - en vooral de teksten - die ik opvoer heel sterk met alles resoneren. Maar ik verbaas me nergens meer over.

[

Dan schreef ik tussen haakjes over Frank: (Joodse). En ik vind het dan wel zout dat de laatste tijd allerlei Joodse mensen mijn pad kruisen achter de pc en dan Joodse mensen met een niet-Joodse partner. Ik heb nergens een verklaring voor. Ik heb ook recent twee hele krankzinnige verhalen rondom Youp van 't Hek en zijn oudejaarsconference. Zijn vrouw, Debby Petter is Joods, overigens net als de vrouw van Freek de Jonge (Hella Asser) en in deze verhalen speelt de radiopresentator Co de Kloet een hoofdrol en hij is ook met een Joodse vrouw getrouwd. Arnon Grunberg en Niña Weijers zijn een stelletje geworden, Jan Six en Ronit Palache, Baudet en zijn Joodse verloofde, Robert Vuijsje en zijn Surinaamse (tweede) vrouw en aan wiens oudste zoon Aaf recent nog wiskkunde-bijles heeft gegeven, Benjamin Herman met zijn Rotterdamse Cathelijne ... en er is nog veel meer wat dit aangaat. Wonderlijk allemaal. En jij bent natuurlijk dan ook weer met een gewone Hollandse man getrouwd, net als Marga van Praag met oud-Volkskrantjournalist Ben Haveman en beiden kwamen recent ook weer op mijn pad (en Marga van Praag heb ik nog eens aan de telefoon gehad en gisteren bestond het Jeugdjournaal 40 jaar). Wist je overigens dat Eva Jinek ook Joods is? Was ik wel verbaasd over, want dat lees of hoor je - volgens mij - nooit, denk niet dat veel mensen dat weten ...

]

Dus ...

Er is nog veel meer te schrijven en ik heb zeker nog wel een boeketje met bijzondere autobiografische verhalen. Maar nu even rust, wat er al overigens al was na oud en nieuw. Maar het meest bizarre blijft toch dat de meeste en gekste toevalligheden nog steeds voortduren en heel dichtbij zich hier in mijn jongenskamer ;-) blijven voordoen, ook op dit moment. Ik hoor nu Bram Moszkowicz als side-kick op Radio 2 ... ;-) Ik kan echt niet anders concluderen dat toeval niet bestaat, onmogelijk. Maar hoe het dan wel zit? Geen idee, ik ben niet religieus geworden en ook niet paranoia of wat dan ook. Ik laat het over me heen komen en ik merk het verder wel. Het is.

Tot slot. Ik noemde Co de Kloet, zegt je mogelijk niets, maar zijn vader met dezelfde naam Co de Kloet sr. overleed onlangs op dezelfde dag dat naar buiten kwam dat Todd Rundgren een cover had gemaakt van Flappie van Youp. Ik sla een hoop over, maar in de oudejaarsnacht realiseerde ik me dat /ik/ nog eens de aanleiding kan zijn geweest dat deze cover is gemaakt! (een vriend zei vroeger, Todd is God). Nog los van een ander raar Youp-verhaal. Maar ik ben nog gaan googelen of er een link was tussen Co de Kloet en Youp (Co is wel een heel goede vriend van Todd Rundgren), maar vond niets, wel een interview met de moeder van Co:

Ruut de Kloet: Toeval bestaat niet, het leven wordt geleid - Gooi en Eemlander

Opmerkelijk tegen het licht van mijn paradigmawisseling van rationele atheïst naar mysticus en ik geloof nu ook niet meer in toeval, maar ben ook weer niet zoals zijn moeder ... Detail. Ik ken Co (Kortenhoef 1959) al heel lang van de radio, hebben contacten gehad, en wist dat hij twee broers had. In het interview las ik nog een keer hun namen bij elkaar:

Derk, Jan-Jaap

Kwa Dirk Jan

;-)

Hier meer over alle 'toevallige' gebeurtenissen rondom oudjaar 2020 van mijn website, een lange, meanderemde story net als deze over U2.

OUDJAAR 20-20 - Donderdag 31 december 20-20 - De apotheose (God is a DJ) - De Jongenskamer

Zelf ben ik dus op 19-06-1960 geboren, een cijfer-anagram waar ik pas een paar jaar geleden achterkwam, waarom niet veel eerder en ik ben op een zondag, op Vaderdag geboren. Dat dan weer wel. En jij bent nog op mijn vaders crematie geweest en ik ... ik niet. Ik ben vewekt in de jaren 50 en geboren in de jaren 60. net als Bono, hij is een maand ouder dan ik ...

Hier nog een laatste nummer van U2 dat ik eerder wel als toegift had willen toevoegen, alsnog.

Groetjes aan G. en heel erg bedankt voor je reactie!

Geniet van het fijne winterweer in jullie Sverige.

Beautiful day - U2 - YouTube

Liefs,

DirkJan

Update - Vrijdag 14 mei 20-21 - In the name of love

Blond

Zondagnacht, 10 mei, om 00.00 was Jeroen van Inkel na weken afwezigheid weer terug op Radio 2 met zijn Van Inkel's Choice. En nu ging hij voor het eerst live, want daarvoor werd een al opgenomen band uitgezonden, ik schreef daar al eens over dat ik dat heel mager en dun vind.

Maar zo maakte Jeroen die nacht voor het eerst kennis met mij en ik denk niet voor het laatst. Omdat Jeroen wel nog zo'n ouwe, eighties Veronica-stem heeft en dito smaak, vooral gericht op vrouwen, bedacht ik gelijk om Suicide blonde van INXS aan te vragen, niet eens vanwege deze pagina en link met Bono en U2, maar omdat ik het een lekker nummer vind uit 1990 en met een stampend intro. Dus geappt en gelijk natuurlijk wel geschreven dat niet alles altijd is wat het lijkt, want Suicide blonde gaat niet over zelfmoord ... Luistert en huivert. Een lang fragment, want ik wilde ook nog mijn eerste appearance voor het draaien van mijn plaatje laten horen en kwam zo Leo Blokhuis weer op mijn pad en eveneens Rick van Velthuysen over wie het tweede deel van deze update gaat.

Van Inkel's Choice - Suicide blonde / INXS - NPO Radio 2 - 8:05 mp3 - De Jongenskamer

Wat ik toen niet wist, maar de volgende dag 11 mei wel, was dat Bono die maandag op 10 mei, 61 jaar was geworden. Funny detail.

"Het leven is een wonder."

Donderdagnacht/vrijdagmorgen 14 mei 20-21. Nu luister ik ook wel naar nachtradio op Radio 2, maar niet vaak, want de sfeer en alles in de nacht vind ik niet heel aangenaam en relaxt. Dat geldt zeker voor Giel (maar dat ligt niet aan hem!) in de vroege ochtend en ook voor Rick van V. doet 2 daarvoor tussen 02.00 en 04.00 uur. Veel onzin, harde muziek voor veelal nachtbrakers met een slokje op, luisteraars met slaapproblemen, mafkezen en dan nog een grote bulk aan nachttruckers die gesproken appjes sturen of inbellen.

So far so good.
Dan is er nog het Radio 2-programma direct na middernacht met de Scheveningse Kimberley Dekker met 't Wordt nu laat (ze heeft een hekel aan Bono en U2) en op het eind even voor twee uur noemt ze altijd een aantal dingen die op de nieuwe dag staan te gebeuren. Ik app ook wel naar het programma met een suggestie en heel af en toe kom ik aan bod - er zenden heel veel mensen in op het thema van de nacht - en nu zei Kimberley onder meer iets over wat er vandaag, vrijdag 14 mei, de dag na Hemelvaart zou gebeuren. O ja, dacht ik, Daar weet ik van, maar dat het vandaag zou zijn, wist ik niet meer. Prima, next.

Vervolgens wil ik toch nog even naar het begin van Rick van V. doet 2 (Rick van Velthuysen) luisteren en toen ik het eerste nummer hoorde, moest ik gelijk aan het bericht van Kimberley denken en hoe dat verder is gegaan kan je hier horen, geduld:

Rick van V. doet 2 - Primeur! - NPO Radio 2 - 11:40 mp3 - De Jongenskamer

( Het korte beginstukje (Dittrich) heb ik er nu speciaal voor de (on)duidelijkheid aan het begin bij gemonteerd en was een kleine prank van mij van vorig jaar toen ik voor het eerst en tot vannacht ook voor het laatst naar het programma belde. Dit was een uitzondering, want ik reageer normaal /altijd/ onder mijn eigen naam en faam. Het duurde overigens vannacht nog heel lang voordat ik in de uitzending kwam. Ik kon niet wachten op het programma van Giel Beelen hierna, daar had ik liever naar gebeld, want ik moest het ijzer gelijk smeden nu het heet was. En gelukkig ging het telefoongesprek goed, want ik doe dat niet graag, want ben daar heel slecht in en moet het juist hebben van de geschreven appjes. Maar, high five Rick (en Kurt), YO! )

We are the people - Martin Garrix feat. Bono & The Edge - [UEFA EURO 2020 Song] (Official Video)
https://youtu.be/kGT73GcwhCU

+

Birth of a new age - Jeangu Macrooy
https://youtu.be/p4Fag4yajxk

=== Onlangs heeft NRC Handelsblad een kritische ingezonden brief van mij geplaatst over de ontvangst van het anti-racismelied van Jeangu. 'We are the people' vind ik niet alleen muzikaal, maar zeer zeker ook kwa boodschap sterk verwant met 'Birth of a new age'. Hier kan je mijn ingezonden stukje lezen. ===

Ingezonden, geplaatste brief over de affaire Gorman-Rijneveld als reactie op column Maxim Februari in de NRC - De Jongenskamer

++

En over verjaardagen gesproken, We are the people werd vandaag uitgebracht op de 25e verjaardag van Martin Garrix ...
! CongratulationS !

+++

Pride (In the name of love) - U2 - Videoclip
https://youtu.be/LHcP4MWABGY

+++

Donderdag 8 september 20-22 naar t toneelstuk Girls & Boys geweest, n monoloog met Hadewych Minis

With or without You - Hadewych Minis en Mike Boddé - Pauw & Witteman 2013

Dirk Vos - d.vos35@chello.nl

Amsterdam - Den Haag 1960


( klik op logo voor HOMEPAGE )

She's a mystery girl
She's a nystery girl
She's a mystery girl
She's a mystery girl
She's a mystery girl

She's a mystery to me

She's a mystery girl

M